Mt Meru

Inleiding
Ter acclimatisatie beklommen we eerst de Mt. Meru. Met 4.562m toch de vijfde berg van Afrika. Mt. Meru is een slapende vulkaan. Een alleenstaande berg die steil oprijst uit het omringende landschap. Op een hoogte van 2.000 meter heeft de berg een doorsnede van zo’n 20 kilometer. De berg is bijna een perfecte kegel met een interne krater die omgeven is door steile kliffen. Op 2.500 meter is er een stuk uit de muur gebroken zodat de top de vorm heeft van een hoefijzer. Tegenover deze breuk ligt het hoogste punt van de berg op 4.580 meter. Tijdens de vierdaagse trektocht overnachtten we in hutten met 4 persoonskamertjes inclusief stapelbedden en matrassen.

Dag 1 – naar de Miriakamba hut
21 december 2010 
Van de gate (1.600m; 002) naar Miriakamba hut (2.500m; 005)
+1.000m / -100m
4 uur

Na een autorit van een anderhalfuur en na ons ingeschreven te hebben startte onze klim door het woud omhoog. Wij liepen de lange route omhoog. Deze route volgt grotendeel een 4×4 weg tot bijna bij de hut. Hier en daar konden we deze weg afsnijden. Na een uurtje lopen werd het pad geblokkeerd door een giraf, maar dit dier maakte zich rustig uit te voeten na voor onze foto's geposeerd te hebben. Buffels en andere dieren hebben de weg niet versperd, dus voor de meelopende ranger was er gelukkig niets te doen. De lunchstop hielden we bij een grote boom waarbij het pad door de stam heen loopt (003). Onderweg ook nog een pauzetje gehouden bij een waterval (004). Beiden erg mooi om te zien.
Renates rugzak was versierd met slingers en 4 balonnen ter gelegenheid van haar verjaardag. Helaas hebben de balonnen de hut niet gehaald omdat deze onderweg spontaan knapten. De verjaardagtaart in de hut bestond wel uit alleen kaarsjes. Toch was het de meest speciale taart ooit. En nog goed voor de lijn ook ;).

Dag 2 – Miriakamba – Saddlehut en Little Meru
22 december 2010 
Van Miriakamba hut naar Saddle hut (3.560m; 006)
+ 1.000m
4 uur 

In de ochtend liepen we in rustig tempo naar de volgende hut. Het eerste deel van de route ging over een met balken gexfcpgrade pad. Maar na 150 hoogtemeters traplopen werd het gelukkig weer een normaal pad.

In de middag hebben we nog de Little Meru beklommen. In 5 kwartier 300m omhoog en in 3 kwartier weer naar beneden. De uitzichten op deze top (3.800m; 007) vielen ten gevolge van de vele mistflarden tegen.

Dag 3 – Saddlehut-SocialistPeak-Miriakamba
23 december 2010
Naar Meru peak (4.562m; 008) en terug naar Miriakamba
+1.500m / – 2.500m
5 uur omhoog naar de top, 3,5 uur dalen naar Saddlehut en nog 2,5 uur dalen naar Miriakamba

Vandaag gingen we met 10 van de 12 deelnemers om stipt 03:00AM omhoog. Gelukkig hadden de meesten repen en hartkeks mee of werden deze gedurende de tocht gedeeld, want het beloofde ontbijt bestond slechts uit 'n kop thee en een paar biscuitjes. De volle maan aan de heldere hemel (om 2 uur regende het nog) zorgde ervoor dat de hoofdlampjes nauwelijks nodig waren. Het eerste deel van de klim, tot aan Rhino Point (3.880m; 009), was erg eenvoudig. Daarna begon, in ieder geval voor mij, het leuke werk. De route liep eerst weer via een steile wand omlaag om daarna weer, veelal over de graat, naar de top te stijgen. Anderhalf uur voor we op de top waren kwam de zon op, wat natuurlijk voor mooie plaatjes zorgde.
Rond 8 uur stonden we alle 10 op de top. Pas toen merkte ik aan een stekende hoofdpijn dat ik me op hoogte bevond. Deze hoofdpijn maakte de afdaling er een stuk zwaarder op. In de Saddlehut, waar we een lange lunchstop hielden was deze hoofdpijn nog altijd niet over. Sterker nog, hij was alleen maar erger. Ik vreesde toen het ergste voor de Kilimanjaro, maar dat was toen van later zorg. Dat we niet weer, zoals gepland/beschreven in de reisbeschrijving, in de Saddlehut maar in Miriakamba sliepen vond ik opeens helemaal niet zo erg meer. Want na nog 1.000m zware afdaalmeters, vooral die laatste 150m trapjes waar ik eerder over schreef dreunde in m'n kop, zakte de hoofdpijn op 2.500m snel weg.
Al met al dus een zware dag, voor iedereen. Om 20 uur ging al iedereen plat, en we sliepen als een blok tot na 6 uur de volgende ochtend.

Dag 4 – Miriakamba-Gate
24 december 2010
Van Miriakamba weer terug naar de gate
– 900m
2 uur

Vandaag weer terug naar de gate, via de korte route.Maar eerst moesten we nog met onze 14 dragers, kok, assistent kok, gids, assistent gids en ranger op de foto. En ieder van hen een fooi toeschuiven natuurlijk. Deze route dalen en niet stijgen was trouwens een goed plan. Vanaf dit pad prachtige uitzichten richting de Kilimanjaro, ook door
de veel minder hoge begroeixefng dan naar boven. De beperkte begroeixefng zorgde wel voor weinig schaduw: ik zou er niet aan moeten denken hier met 30 graden plus omhoog te hebben moeten lopen.