Niet de eerste keer dat we een klompenpad liepen (zie bijv. dit blog of deze) maar afgelopen week liepen we er meerdere. December 2020, tijdens een weekje ertussenuit op de noord Veluwe, liepen we vier klompenpaden: Uddelermeerpad, Thornspiccerpad, Vreepad en Horsthoekerpad. Allemaal verschillend, maar wel als overeenkomst: bos, hei, boerenland, weide, en (stukjes) asfalt. In dit blog vertel ik je wat over de gelopen paden.
Maar eerst over de Klompenpaden. In provincie Utrecht en vooral Gelderland zijn er velen te vinden. De meesten zijn tussen 10 en 20km lang, maar met verleng en afkortopties kan het ook langer of korter. En vaak zijn er verbindingsstukken om er meerdere aan elkaar te knopen; voor als je er een (hele) lange dagwandeling van wilt maken. Ze gaan dus vaak over bos, hei, boerenland, weide en (over onvermijdelijke stukjes) asfalt. Vooral boerenlandpaadjes doen recht aan de klompen-pad definitie: na regen vaak modderig en zijn klompen, of goede (halfhoge) waterdichte wandelschoenen, wel nodig. De routes zijn in twee richtingen goed gemarkeerd, en met de klompenpadenapp kun je ook altijd kijken of je goed loopt. Bij deze dan ook heel veel dank aan bedenkers, coördinatoren, naloopvrijwilligers en uiteraard ook aan de grondeigenaren waar de paden overheen (mogen) lopen. Zonder hen waren deze paden er niet en niet mogelijk!
En dan nu over de gelopen paden. De beschrijvingen en kaartjes kun je terugvinden op de site van de Klompenpaden, dus die zal ik er niet bij zetten. Ik beperkt me tot een korte beschrijving en mening over de gelopen route, wellicht helpt t jou bij een keuze te maken over wat te lopen.
Uddelermeerpad
Op weg naar ons verblijf deze midweek stopten we in Uddel, om het Uddelermeerpad te lopen. We liepen de hele route plus verlenger, totaal 16km; dus geen 18km zoals op de site staat. Vanaf het startpunt op de parkeerplaats bij ’t Theehuis liepen we met de klok mee, dus eerst om Uddel heen door boerenland en daarna bos. Ten zuiden, ook wel als de zuidlus van de route beschreven, gaat eerst door hei en bos en daarna weer groot deel door en langs weilanden. We vonden het een mooie en afwisselende route.
Thornspiccerpad
Deze route start net buiten het oude centrum van Elburg en is zoals het bord aangeeft 21km lang. Ook deze route liepen we met de klok mee, zodat je op het einde door het leuke oude stadje loopt en start met het minst leuke stuk. Het eerste stuk gaat over asfalt langs Zuiderzeestraatweg, en dan het boerenland in. Dit deel loopt tot ’t Harde gelijk op met Vrijheitpad. Een stuk door de wei net onder Oostendorp langs een sloot was onbegaanbaar door diepe modder, maar is ook alternatief bewegwijzerd; vast om deze reden. Na ’t Harde kom je in bosrijker gebied en gaat de route over mooie en leuke paadjes, en ook een stukje over hei en zand waar je zelfs een zebra en kamelen tegenkomt! Ja echt! De route terug naar het noorden, richting Doornspijk dus, is ook erg mooi over veelal onverharde wegen en paadjes. Na Doornspijk loop je over een zomerdijk, enkele meters boven het talud. Is mooi voor uitzicht, maar op koude gure winderige dagen kan dit minder aangenaam zijn. Gelukkig hadden wij een windluwe en redelijk zonnige decemberdag, al was het pad op de dijk wel glibberig door de modder. Terug in Elburg de modder van de schoenen gestampt en door het oude centrum terug naar de auto. Helaas door corona lockdown geen mogelijkheid tot het drinken van een warme chocomel aldaar. Al met al een mooie en afwisselende wandeling en aanrader om te doen!
Vreepad
Het Vreepad loopt over het Landalpark ’t Loo, waar wij verbleven. Dus ideaal om in de middag, na een regenachtige ochtend, te lopen. Rondom het Landalpark is de route leuk en afwisselend, al hoor je de snelweg wel. Het noordelijke deel gaat nagenoeg alleen maar over asfalt en is daardoor eigenlijk niet zo leuk en ook niet mooi. Het viel me ook op dat bij het startpunt, nabij het Boerderijmuseum, op de parkeerplaats stond dat deze alleen voor bezoekers van het museum is. Dus vraag me af waar auto’s moeten parkeren. Maar je raadt het al, dit klompenpad kan ik je niet aanraden.
Horsthoekerpad
Op de weg naar huis stopten we op het transferium bij Heerde-Zuid, welke ook als opstappunt van het Horsthoekerpad dient. Wij liepen met de verlenger erbij de bijna 17km tegen de klok in (dus v.a.a transferium eerst onder de A50 door). Het eerste stuk leek op de kaart het saaist, maar we werden verrast door de leuke route langs weitjes, parkjes, ’n landgoed en de randen van het mooie Heerde. Nadat we de A50 weer overstaken liepen we door het bos en voorbij het officiële startpunt over hei en weer bos. Vlak voor het einde nog even gesproken met een stel dat we in het begin van de route ook al tegenkwamen. Wij liepen de andere kant op, en wisselden onze ervaringen en klompenpadenwandeltips uit. Laatste stuk ging over een fietspad, met in de verte het logo met de gouden bogen dat hoog boven alles uitstak; dat was een mooi richtpunt omdat daarbij ook het transferium gelegen was. Al met al een hele mooi en afwisselende wandeling, en ook nog eens met de auto erg makkelijk en goed te bereiken.
Wandel Weblog 