Marrokko – Inleiding

Van 4 t/m 16 mei 2010 verbleven wij in Marokko. Via Jamal Imerhane, de eigenaar van lokaal reisbureau toubkalguide.com, hadden we een 5-daagse trekking door de hoge-Atlas, een 5-daagse excursie naar/door de woestijn en een kort verblijf in Marrakech geboekt. Dit alles was prima geregeld!

In onderstaande berichten een beschrijving per dag van de trektocht door de Atlas. Een trektocht van dorp naar dorp met overnachting zou ik altijd met gids doen, en er gaat dan ook muildier en drijver mee voor bagage en eten. Dit vooral vanwege het vinden van de weg zonder goede kaart en je voor accommodatie iemand nodig hebt die Berber spreekt. De klim van de toubkal (naar de hut en de volgende dag naar de top) is voor de ervaren bergwandelaar wel zonder gids en muildier te doen.

Na de wandeltocht zijn we doorgereisd, met andere gids en chauffeur, naar de zandduinen van Erg Chebbi. En daarna verbleven we nog 2 nachten in Marrakech. Ook hiervan vindt je hieronder een kort verslag.

TRACK en WAYPOINTS

In het volgende GPX bestand staan de tracklogs per dag en de 26 waypoints gemaakt gedurende de wandeldagen. De tracks en waypoints zijn voorzien van beschrijving. Maar ook in onderstaande "per dag" beschrijvingen zal er naar verwezen worden (de nummers van de waypoint staan tussen haakjes).

Download marroco_atlas_toubkal__may2010.gpx 

Dag 1: Ousertik vallei

Wandeldatum: 5 mei 2010

Startpunt: Imi Ouglad

Eindpunt: Gliz

Wandeltijd: 4 uur (excl. pauzes)

Afstand: 11 km

Hoogtemeters: +1100m -200m

Track: 05-MAY-10

BESCHRIJVING WANDELING

Vanuit Marrakech reden we richting Imlil. Op zo’n 1300m hoogte werden we afgezet in het dorpje Imi Ouglad (001), alwaar gids Abdou met de muildierdrijver en z’n paard op ons wachtte.

Na de gebruikelijke welkomsthee kochten we een extra fles water en startte de wandeling. 200m hoogtemeters en een kleine 45 minuten later kwamen we over de pas "Tizi l’ Bour" (002) en daalden we weer naar het dorpje Imsker (003). Hierna liepen we nog een stukje door tot aan de rivier waar (004) de muildrijver onze lunch ging prepareren, en wij zicht hadden op de vrouwen van het dorp die de was in de rivier deden.

Na de 2 uur durende lunch, die genoeg was geweest voor 6 personen (we waren met z’n tweexc3xabn) trokken we de Ousertikvallei in. We zagen dat de geiten in de bomen klimmen om bladeren of noten te eten. Een uur na de lunch kwamen we door een stil dorpje (005) dat pas 2 jaar geleden is aangesloten op het electriciteitsnetwerk. Een uur later door/langs een volgend dorp (006) waarvan de naam ik ook schuldig moet blijven, alvorens we even later in het dorp "Gliz"aankwamen. Alwaar zich bovenin de gite bevond. Deze gite was, samen met de Toubkal refuge, veruit de minst luxe met wat matrasjes op de grond en stinkende sanitaire voorzieningen.

Dag 2: Addi pas en Oukaidemen

Wandeldatum: 6 mei 2010

Startpunt: Gliz

Eindpunt: Tacheddirt

Wandeltijd: 6 uur (excl. pauzes)

Afstand: 15,3 km

Hoogtemeters: +1200m -1000m

Track: 06-MAY-10

BESCHRIJVING WANDELING

De wandeling begon met een pad omhoog dat de 4by4 road regelmatig kruisde en eindigde bij een pas waarna we na 2 uur lopen in het ski resort Oukaimeden (008) kwamen. Het ski station kent niet veel meer dan 5 liften en een paar lelijke gebouwen, maar schijnt in de winter erg populair te zijn.

Even voorbij het skigebied bij het riviertje (009) konden we weer gedurende 2 uur rusten en lunchen. De lunch duurde iedere dag zo lang omdat ie bereid moest worden (koken van pasta/rijst of couscous, snijden van groeten en tagine. En dat allemaal op campingpitje).

Na de lunch ging het een uur lang via een 4by4 road omhoog en zo over de Tizi ’n Addi op ruim 2900m (010). Vanaf de pas was het nog een lang stuk dalen en daarna weer 200m omhoog tot in Tacheddirt, waar de gite (011) erg mooi was, en het uitzicht echt prachtig.

Dag 3: Imnane vallei en Tamatert pas

Wandeldatum: 7 mei 2010

Startpunt: Tacheddirt

Eindpunt: Tamatert

Wandeltijd: 3,5 uur (excl. pauzes)

Afstand: 10,5 km

Hoogtemeters: +400m -800m

Track: 07-MAY-10

BESCHRIJVING WANDELING

Vandaag ging de wandeling het eerste half uur dezelfde weg terug als we gisteren aangekomen waren. En toen in het dorpje Ouaneska (012) het paadje de Imanevallei afdalend, via een volgend dorpje (013) waar veel kinderen met ons meeliepen. In dit dorpje liepen we even verkeerd, of eigenlijk vertelde een local dat het pad verderop versperd was.

Dus moesten we weer paar honderd meter terug (dit zul je in de tracklog constateren 😉 ) en via een andere pad afdalen. Daarna kwamen we uit bij de rivier (014), waarna we weer omhoog liepen en over de Tizi ’n Tamatert (015) gingen.

Daarna daalden we richting Imlil. Onze gite (017) was gelegen net onder het plaatsje Tamatert (016). Onze lunch kregen we de keer in de gite, en hadden we dus de hele middag om in het zonnetje te relaxen.

Dag 4: Aanloop naar Toubkal refuge

Wandeldatum: 8 mei 2010

Startpunt: Tamatert

Eindpunt: Toubkal Refuge

Wandeltijd: 4 uur (excl. pauzes)

Afstand: 11,8 km

Hoogtemeters: +1450m -150m

Track: 08-MAY-10

BESCHRIJVING WANDELING

Vandaag liepen we via de asfaltweg naar beneden. Na een kwartiertje sloegen de links af (018) een mooi ezelspaadje op. Dat paadje bracht ons omhoog tot in het dorpje Aroud (019). Daarna klommen we verder via een eenvoudig pad tot aan de tempel Sidi Chamarouch (024), een tempel waar je overigens als niet moslim niet in mag.

Daarna was het pad even het steiler (020), maar glooide daarna weer omhoog. Na zo’n 3,5 uur zag je de hut liggen die een half uur later bereikt werd. Wij hadden lunch in de toubkal Refuge (021). In de hut vernamen we van andere wandelaars hoe het op de top was.

In de middag ben ik nog even een 100 hoogtemeters op de sneeuw omhoog gelopen, toen weer terug en met stijgijzers nogmaals hetzelfde gedaan. Ondanks dat de sneeuw in de middag zacht was, was het met ijzers beter begaanbaar. Bij navraag zul je horen dat stijgijzers in april/mei niet meer nodig zijn. Dat is ook zo, het is niet noodzakelijk. Maar het maakt de klim (en vooral de afdaling) van de Toubkal in deze periode van het jaar wel een stuk makkelijker. En ook veiliger, mits je er ervaring met de stijgijzers hebt ;).

Dag 5: Beklimming Toubkal

Wandeldatum: 9 mei 2010

Startpunt: Toubkal Refuge

Eindpunt: Tamatert

Wandeltijd: 8,5 uur (excl. pauzes)

Afstand: 18 km

Hoogtemeters: +1450m -150m

Tracks: 09-MAY-10 (klim van refuge naar top)   en  09-MAY10 02 (van top via refuge terug naar Tamatert)

BESCHRIJVING WANDELING

Vandaag de toppoging. We startten als eerste om 5:00 uur: het eerste uur de hoofdlampjes op. Iedere keer keek ik achterom, maar ik zag geen andere groepen naderen. Bij navraag achteraf bleek inderdaad dat de volgende groep "pas"om 6 uur vertrokken, en dus geen verlichting nodig had. Trouwens, pas toen we 300m onder de top zaten zag ik een tweede en derde groep naderen.

Het eerste deel van de klim gingen we vooral over de rotsen omhoog, en schoot het mijns inziens niet echt op. Na anderhalf uur waren we op een punt wat van de hut af een pas leek (022), maar dat niet is. Op dit punt wilde de gids rechts aanhouden om verder over de rotsen te klimmen. Ik gaf aan dat ie dat maar lekker moest doen, maar dat ik over de sneeuw ging. Dus stijgijzers onder en stokken uit de rugzak en gaan. Het af en toe steile sneeuwveld tot bijna aan de Toubkalpas op bijna 3000m (024) liep ik in hoog tempo omhoog. Dat ging perfect! De laatste 250 meter omhoog ging over puinhelling (scree) en was erg zwaar; wellicht ook omdat ik toch eigenlijk wel te snel het sneeuwveld bestegen had.

Maar even na 8 uur stonden we als eersten die dag op de top van de hoogste berg van Noord Afrika: Jebel Toubkal (025)! De temperatuur was minus 2 graden celcius, maar de wind maakte de gevoelstemperatuur een stuk kouder. Onze Platypusslang was in ieder geval dichtgevroren, maar gelukkig had ik ook nog een fles drinken en een paar extra (over)handschoenen in de rugzak.

De afdaling verliep voorspoedig. Vooral weer doordat we bij het sneeuwveld de stijgijzers weer onder deden en zo lang mogelijk over de sneeuw tot bijna bij de hut met ijzers onder afdaalden. Onderweg hebben we veel mensen die omhoog kwamen aan kunnen moedigen, vertellen hoever het nog was en wat ze konden verwachten. En hun jaloerse blikken op onze stijgijzers kunnen aanschouwen natuurlijk ;). Behalve van een groep Spanjaarden dan, die ze ook onder hadden.

Vanaf de refuge, waar we vroeg lunchten, daalden we terug af naar Tamatert. Waar we eind van de middag moe maar voldaan aankwamen.

Naar de Sahara

Op 10 mei werden we opgepikt in Tamatert en reden we via de spectaculaire Tizi ’n Tichka langs de filmstudio’s in Ourzazate naar de Dades kloof. Hier overnachtten we in een erg mooi hotelletje.

11 mei reden we door naar Mergouza, nabij de zanduinen Erg Chebbi. Onderweg maakten we nog een korte wandeling door de velden in Boumainn en in de Todra kloof. Deze laatste was wel erg mooi. Maar de erin aangelegde betonnen weg en de vele anderen toeristen maakten het toch wel een beetje "jammer".

12 mei, na een relaxte dag in onze accommodatie, stapten we ’s middags op een kameel (eigenlijk een dromedaris) en trokken de woestijn in. Alwaar we in een Berber-tent overnacht hebben.

13 mei stonden we vroeg op, op de zon in de woestijn op te zien komen. En 6:30 stapten we weer op onze kamelen terug naar onze accommodatie in Mergouze vanwaar we via de Draa vallei terugreden richting Ouarzazate. Even na Ouarzazate sloegen we af naar Ait Ben Haddou waar we in een erge leuke accomodatie verbleven: Riad Maktoub. Ait Ben Haddou is een Kasbah welke in 1987 tot werelderfgoed verklaard werd. Deze Kasbah is ondermeer gebruikt in de films Jewel of the Nile en Gladiator.

14 mei keerden we weer terug naar Marrakech. Onderweg hadden we oponthoud op de Ticka pas. Dit omdat het sneeuwde en vrachtwagens de weg blokkeerden. Erg raar om mee te maken: sneeuw half mei in Marokko.

Marrakech

De laatste 2 nachten van onze vakantie verbleven wij in Riad Bahia. Deze, net achter het Bahia Paleis  gelegen Riad, was echt geweldig. We hebben er 1 avond, na een hamman en massage, heerlijk gegeten. De ligging was ook perfect: net buiten het drukke centrum: dus je kunt er prima slapen. Het centrale plein was zo’n 10 tot 15 minuten lopen. En we waren de enige gasten: minder leuk voor de Riad zelf, maar voor ons natuurlijk nog relaxter om het gehele terras met ligstoelen voor jezelf te hebben.

In Marrakech bezochten we onder andere de Souks, het Bahia Paleis en het Cyber Park. Dat laatste is een  mooi modern aangelegd waar je ook kunt internetten. Dit laatste was even nodig omdat we even wilde checken of de aswolken van de IJslandse woestijn onze terugvlucht niet (meer) in gevaar bracht.